پارک ملی؛ دزوکیجا
1- مقدمه
پارک ملی دزوکیجا بزرگترین منطقهی حفاظت شده در لیتوانی است (697 کیلومتر مربع) و متراکمترین بخش جنگلی کشور است (91% از پارک را مناطق جنگلی تشکیل داده، اکثر درختان کاج هستد).
با توجه ویژگیهای منحصر به فرد قومی منطقه، تعداد زیادی از آیتمهای حفاظتی در این منطقه فعال هستند. پارک به چهار بخش تقسیم شده است: بخش امنیتی، بخش حفاظت شده، بخش تفریحی و بخش اقتصادی. بخش امنیتی 47.5% از کل مساحت پارک را در بر گرفته است و شامل 28 ذخیره است: هشت ذخیرهی چشم انداز، شانزده ذخیرهی طبیعی و چهار ذخیرهی فرهنگی. در بخش ذخیرهی طبیعی، هیچ گونه فعالیت اقتصادی مجاز نیست. این ذخیرهگاهها برای محافظت از گونههای گیاهی و جانوری بسیار مهم هستند.
در طول اشتغال توسط نیروهای شوروی (1944 – 1990)، جنگل مأمن هزاران نفری بود که مجبور شده بودند از روستاههای خود فرار کنند و به نیروهای آزادی بخش لیتوانی پیوسته بودند. از اثرات این اقدام این بود که در اواخر دههی 1950 متاسفانه حجم چوب و درختان این منطقه رو به کاهش گذاشت. قبرها و مقبرههای موجود، تنها بازماندههای آن دوران است.
2- چشم انداز
عمدهی چشم انداز این پارک در بخش حفاظت شده (به مساحت 13060 هکتار) قرار دارد که نه تنها جلوههای بصری دارد، بلکه زندگی جانوران را به دور از انسانها حفظ نموده است.
بخشهای ارزشمند رودخانهها نیز جزو مناطق حفاظت شده هستند. منطقهی حفاظت شدهی نموناس، در میان درهی مرکینی، مناظر زیبا و جذابی دارد؛ آبشارها، جزیرهها، صخرهها و رودخانههای پر ماهی، روستاهها و بخشهای کشاورزی از موارد مهم این بخش هستند.
منطقهی حفاظت شدهی لیشکیاوا، پستی و بلندیهای بسیار زیادی را در خود جای داده است. یک محموعهی صومعه، مجموعهی بی نظیر از پستی و بلندیها شامل آبشارها و درهای که توسط جریان کروچیوس به وجود آمده است.
ذخیرهگاه مرکیس جایی است که پایینتر از رودخانهی مرکیز واقع شده است. این منطقه تنها به دلیل منظرهی دره اهمیت ندارد، بلکه به دلیل روستاهای جنگل دزوکای نیز اهمیت فراوانی دارد. در دامنهی جنوبی اتصال مرکیس و نیموناس مراتع استپ بسیار خاصی وجود دارد در این میان، گاوهای وحشی در حال گذران هستند و قایقرانها و دیگر شکارچیان نیز مشغول شکار هستند.
شاید زیباترین ذخیرهگاه این پارک، اولا باشد، در کل این دره، رود اولا جاری است، روستاهای سنتی دارد و گل وگیاهان زیبای بهاری، چمن زارها و دامنههای سرسبز دارد.
در این پارک و در مناطق حفاظت شدهی آن بسیاری از جلوهگاههای زیبای طبیعت را میتوانید مشاهده کنید و زندگی سنتی مردم را از نزدیک مشاهده نمایید.
3- فرهنگ
تنها 860 هکتار از کل این پارک اشغال شده است (استفاده میشود) و این مساحت به دو بخش با فرهنگ قومی مختلف تقسیم میشود. یکی شهرک و دیگری بخش خاطرهانگیز و سنتی میباشد. دیگر روستاههای با ارزش نیز در این منطقه قابل رویت هستند.
بخش قومی موستیکا شامل روستای موستیکا در بخش جنوبی پارک واقع شده و راه ارتباطی آن از میان جنگل دزوکای عبور میکند. بخش خاطرهانگیز و سنتی، سوبارتونیس نام دارد که خانهی نویسندهی معروف، وینکاس کریوی میکه ویچیوس، موزه و قبرستان در آن قرار دارد.
دیدگاهتان را بنویسید